from UST to Times...

wow, naalala ko na naman yung nangyari sa'kin nung pasukan....

matapos akong pumila sa isang akala mo'y concert pero enrollment lang naman pala, magpabalik-balik para sa uniform at pagkuha ng dorm, magdrama sa interview, at higit sa lahat, matapos kong ipasa yung test, after two weeks, kaboom!!!! nag-drop lang ako at umalis....

baliw talaga ako noh???? ewan ko ba, bakit ba bigla akong nalungkot magmula nang pumasok ako dun.... sobrang nawalan ako ng gana pumasok dun.... siguro kasi pinilit ko yung sarili ko na gustuhin ang course na yun.... pano, sabi ng mommy ko kahit anong course daw ang piliin ko basta related sa medicine...

weLL, B.S. Occupational Therapy ang course ko sa UST... nung unang araw pa lang, parang gusto ko nang lumayas dun....mas lalo na nung pumunta kami ng lab para sa Zoology class..... waaaaaahhhhhhh!!!!!! sobrang kinabahan ako sa mga nakita ko dun..... nakakatakot talaga....

eeeeeeeeeeeeeeewwwwwwwwwwwww!!!!!!!!!!!!!!!!

ayoko na talaga!!!!! at etong pinakamatindi, naghanap lang ako ng cr, aba'y mantakin mong mapadpad ako sa isang madilim na sulok ng building at paglingon ko eh mga dead bodies ang aking nasilayan!!!! and take note, maglulunch pa ko nun!!!

parang gusto ko nang mahimatay nung mga oras na yun...

naisip ko, hindi ako magtatagal dito, ayoko na!!!!


buti na lang, madaldal ako at naikwento ko sa isa kong teacher nung high school (sir Tolits!!!!) na gusto ko nang kunin yung talagang gusto ko.... MassComm o di kaya Journalism (Broadcasting)... at tinanung niya:

"Kilala mo ba si Tere, yung ka-batch nina Jeronnel?"

sagot ko naman "Yung maganda at maputi??, opo!!"

"Nagaaral siya sa Manila Bulletin ba yun o Manila Standard.... Basta ang alam ko Journalism o MassComm ang course niya...."

(o di ba ang taray, walang tumama!!! hehehe)

ang ending, kinuha ko yung number ng aking tagapagligtas at dahilan kung bakit ako nandito sa The Manila Times School of Journalism....

pagkakuha ko ng test eh sinabihan na ko ni ma'am boayes na mag-drop na sa UST na ginawa ko naman talaga ng walang pag-aalinlangan...


nakakaiyak talaga..... huhuhuhu...... salamat talaga ate tere......

at siyempre, salamat din kay ma'am boayes at tinanggap pa ko kahit 3 weeks nang tumatakbo ang klase noon...


haayyy, isa na lang siguro ang masasabi ko ngaun, masaya ako sa naging desisyon ko kahit na ang iba sa miyembro ng aking pamilya eh ayaw sa course ko....

masaya ako dito......

sobra....

salamat sa inyo, TMT-SJ!!!